De nieuwe LPRF-methode maakt gebruik van bloed van de patiënt dat wordt afgenomen in buisjes. Deze buisjes gaan in een centrifuge en na 12 minuten heeft er zich in elk buisje een slijmerige massa gevormd, waarvan daarna membranen kunnen worden gemaakt. Deze membranen zijn opgebouwd uit een stevig fibrine-netwerk met daarin tal van witte bloedcellen en geactiveerde bloedplaatjes.

De membranen hebben een aantal zeer interessante eigenschappen. De belangrijkste is dat ze het lichaam een ‘toolbox’ aanreiken, waarmee het de wond alsnog zelf kan genezen. Ze geven een aantal stoffen vrij die de reorganisatie van de bloedvoorziening bevorderen en het bekledend weefsel helpen bij de finale sluiting van de wonde. Een van de van mogelijke toepassingen is dat het atrofiëren van het kaaksbeen na verlies van een tand kan worden vertraagd.